Księgowość uproszczona to proste zasady dotyczące gromadzenia danych finansowych przedsiębiorstwa, na podstawie których kolejno wyliczane są należności podatkowe. Do jej prowadzenia uprawnione są osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych, spółki partnerskie oraz spółdzielnie socjalne jeżeli przychody z tytułu ich działalności nie przekroczyły równowartości 2 000 000 euro wyrażonej w walucie polskiej.

Wyróżniamy następujące formy księgowości uproszczonej:
1. Podatkowa Księga Przychodów i Rozchodów – rozwiązanie to jest najbardziej popularne. Polega na ewidencjonowaniu przychodów oraz kosztów związanych z ich pozyskaniem. Pozwala to oszacować wysokość podatków.
2. Karta podatkowa – skierowana do nielicznej grupy przedsiębiorców. Podatek zależy od rodzaju prowadzonej działalności, a także od liczby zatrudnionych pracowników oraz ilości mieszkańców miejscowości w której działalność jest prowadzona. Podatek ten płaci się w stałej kwocie raz w miesiącu.
3. Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – forma ta zarezerwowana jest dla przedsiębiorców spełniających określone kryteria. W przeciwieństwie do pozostałych form opodatkowania wysokość podatku zależy od wysokości osiąganych przychodów, a nie dochodów. Tym samym przedsiębiorca nie może odliczyć od podstawy kosztów jego uzyskania. Z tego tytułu jego stawki zazwyczaj są niższe niż w przypadku chociażby podatku liniowego czy skali podatkowej.

Księgowość uproszczona może być prowadzona samodzielnie przez przedsiębiorcę, co ogranicza koszty firmowe.