Ustawa o rachunkowości jest polską ustawą zawartą w dniu 29 września 1994 roku i stanowi najważniejszy dokument regulujący zakładanie, a następnie prowadzenie działalności gospodarczych. Ustawa o rachunkowości powszechnie nazywana jest polskim prawem bilansowym. Od momentu uchwalenia, była wielokrotnie nowelizowana.

W treści zawartej w Ustawie o rachunkowości wyraźnie określone zostały zasady rachunkowości, a także tryb przeprowadzania sprawozdań finansowych przez biegłych rewidentów.

Zgodnie z art. 2 ust. 1, Ustawa o rachunkowości stosowana jest w przypadku działających na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej:
– spółek handlowych oraz spółek cywilnych,
– osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych, spółek partnerskich pod warunkiem, że ich przychody wyniosły co najmniej 1 200 000 euro,
– jednostek organizacyjnych działających w oparciu o prawo bankowe,
– gmin, powiatów, województw oraz jednostek z nimi związanych,
– jednostek organizacyjnych, które nie mają osobowości prawnej,
– oddziałów oraz przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych.