W sytuacji, jeżeli pracownik posiada urlop zaległy z 2019 roku, zgodnie z Kodeksem Pracy powinien go wykorzystać do 30 września 2020 roku. Z kolei niewykorzystanie pełnego urlopu do dnia rozwiązania stosunku pracy z danym pracownikiem, stwarza obowiązek wypłacenia pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za ów urlop wypoczynkowy.

Jak wiadomo, wymiar urlopu wypoczynkowego pracownika jest uzależniony od jego stażu pracy. Z kolei pracodawca zobowiązany jest do tego, aby udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym, w którym nabył do niego prawo. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów, który ustali pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników oraz konieczność zapewnienia możliwości wykonywania pracy w normalnym toku.

Pełnowymiarowy i w całości płatny urlop wypoczynkowy należy się pracownikom zatrudnionym na umowie o pracę w wymiarze adekwatnym do jego stażu pracy. Tym sposobem:
– 20 dni przysługuje pracownikom, których staż pracy wynosi mniej niż 10 lat,
– 26 dni przysługuje pracownikom, których staż pracy wynosi więcej niż 10 lat.

Zgodnie z prawem, na wniosek pracownika urlop może zostać podzielony na części, aczkolwiek co najmniej jedna część urlopu powinna trwać nie mniej niż 14 kolejnych dni kalendarzowych. Istnieje możliwość, kiedy pracownik może odwołać pracownika z urlopu, aczkolwiek jedynie w sytuacji pojawienia się w firmie okoliczności, które nie zostały przewidziane w momencie udzielania pracownikowi urlopu. Wówczas pracodawca zobowiązany jest do pokrycia wszelkich kosztów poniesionych przez pracownika w związku z odwołaniem go z urlopu.