Rozpoczęcie współpracy z pracownikiem w oparciu o umowę cywilnoprawną, obciąża przedsiębiorcę dodatkowymi obowiązkami, które wiążą się z rozliczeniem owej umowy pod kątem podatkowym i ubezpieczeniowym. Okazuje się bowiem, iż przychód uzyskany z pracy świadczonej w oparciu o umowę cywilnoprawną, stanowi podstawę do naliczenia podatku dochodowego, jak również składek ZUS. Istnieje również możliwość, aby przedsiębiorca zatrudniający pracownika na umowie o pracę, podpisał z nim umowę cywilnoprawną, która wiązać będzie się z pełnieniem obowiązków innych, niż zawarte w umowie o pracę obowiązki służbowe.
W przypadku, gdy przedsiębiorca zdecyduje się nawiązać dodatkową współpracę z dotychczasowym pracownikiem w oparciu o umowę cywilnoprawną, występuje sytuacja, w której mamy do czynienia z dwoma różnymi źródłami przychodów, a mianowicie:
– stosunkiem pracy,
– działalność wykonywaną osobiście.
W praktyce oznacza to nic innego, jak to, iż pracownik osiąga przychody pochodzące jednocześnie z dwóch źródeł.
Przychodami pochodzącymi z działalności wykonywanej osobiście są pieniądze otrzymywane w zamian za wykonanie usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy zlecenia od:
– osoby fizycznej, która prowadzi swoją działalność gospodarczą, osoby prawnej wraz z jej jednostką organizacyjną, a także jednostki organizacyjnej, która nie posiada osobowości prawnej,
– właściciela nieruchomości, w której wynajmowane są lokale na prowadzenie działalności.
Należy pamiętać, iż wynagrodzenie uzgadniane w ramach wywiązywania się z dodatkowej umowy zlecenia, stanowi oddzielne źródło dochodu, pracodawca jest płatnikiem składek zarówno od umowy o pracę, jak i od umowy cywilnoprawnej. Sposoby, w oparciu o które ustalane są zaliczki na podatek dochodowy, różnią się od siebie, co sprawia, iż muszą być one naliczane w odrębny sposób.
Warto wiedzieć, iż wyliczając kwotę podatku dochodowego, płatnik zobowiązany jest do pomniejszenia kwoty należnego mu wynagrodzenia wynikającego z tytułu umowy cywilnoprawnej o:
– przychody zwolnione z opodatkowania,
– potrącone składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe,
– koszty uzyskania przychodu, które określone w art. 22 ust. 9 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Od ponad dekady pasjonuję się księgowością i doradztwem gospodarczym. Specjalizuję się w zarządzaniu finansami spółek handlowych, wspierając klientów na każdym etapie prowadzenia działalności gospodarczej. Posiadam nie tylko teoretyczną wiedzę z zakresu księgowości, ale także praktyczne doświadczenie, które pozwala mi zrozumieć i skutecznie reagować na potrzeby moich klientów.